Czym posmarować, żeby jechać i dojechać :)) ?

To już 3 zwycięstwo w Biegowym Pucharze Świata. Oczywiście, że wspaniale jest wygrywać, ale wspominając czas przygotowań?
Przygotowania do tego sezonu zaskakiwały nas zmiennością planu. Ja, od lipca weszłam w cykl treningowy w pełni. Starałam się nie zaniedbywać żadnego treningu. I tak miesiące biegania, pływania, łyżwo-rolkowania i narto-rolkowania, godziny ćwiczeń imitacyjnych i siłowych doprowadziły mnie na tzw. "pierwszy śnieg". Były 3 obozy treningowe w Wiśle i setki schodków "przeskakanych" w górę dla wzmocnienia nóg.
Niestety zima 2011 na wstępie i dalej też, nie obfituje w śnieg. Niedługie okrążenie śniegu wyprodukowanego armatkami i przygotowanego praca rąk ludzi pracujących dla Centrum Narciarstwa Biegowego i Biatlonu Austriackiego Tyrolu musiało wystarczyć nam jako przygotowanie do występów na Pucharze Świata.
Dni na obozie nie różnią się znacznie od siebie, 6:30 pobudka, 7:00 rozruch, 8:00 śniadanie, 10:00 I trening 100-120min., trucht 20min., 13:00 obiad, 15:00 II trening - biatlonowy 50-70min., trucht 20min., 17:00 basen, 18:00 kolacja, 20:00 basen /sauna sucha/parowa/na podczerwień /ping-pong/wędrówki po górach
Bywa, że trzeciego dnia już nie starcza mi energii, żeby po popołudniowym treningu popływać. Zwyczajnie kładę się wtedy w pozycji wertykalnej na łóżku. :D  Po 6 treningach na śniegu, nieprzyzwyczajone do niektórych ruchów mięśnie domagają się odpoczynku. Bywa i tak, zmęczonemu ciału dostarcza się możliwości regeneracji.
Obiecałam, w popołudniowej relacji, że przybliżę Wam technikę klasyczną, przygotowanie nart, klasy zawodników w mojej grupie kobiet stojących (w tym moją LW 5/7), znaczenie różnych ukształtowań trasy, dystansu dla efektu końcowego biegu i dla poszczególnych klas zawodników. Skoro obiecałam to muszę być słowna. To jedna z lekcji mojej mamy (Mamciu - kocham Cię!).
W moim dzisiejszym biegu startowały dziewczęta w grupach: LW6, LW8, LW9, LW4, LW5/7.

Grupa LW6 to np. brak 1 ręki, albo ręka bezwładna co skutkuje niemożliwością posługiwania się nią kijem a dodatkowo brakiem wymachu.

Grupa LW8 to np. brak 1 ręki na odcinku do łokcia co skutkuje niemożliwością posługiwania się nią kijem, ale możliwy jest skuteczny wymach pomagający w utrzymaniu równowagi i zachowaniu właściwych pozycji ciała podczas biegu.

LW9 to np. jednostronne osłabienie, którejś z połów ciała, zarówno ręki jak i nogi, możliwe jest zazwyczaj posługiwanie się oboma kijami.

LW4 to np. amputacja, którejś z nóg, zazwyczaj nie jest to tzw. "wysoka" amputacja w okolicy biodra.

LW 5/7 czyli np. mój przypadek - obustronna amputacja lub niedowład uniemożliwiający posługiwanie się kijami podczas biegu.

Kiedy pokusicie się o wyobrażenie sobie pracy poszczególnych zawodników w technice klasycznej czyli ruchach naprzemiennych to mam nadzieję, że wyda Wam się naturalne, że dla każdej z tych klas różne ukształtowanie trasy będzie miało duże znaczenie. W mojej grupie, kiedy nie można pomóc sobie choćby jednym kijem, najtrudniej jest przemieszczać się na odcinkach płaskich. Np. w grupie osób z problemami nogi czy nóg najtrudniej pokonywać wzniesienia. Ma również znaczenie czy podbieg jest mniej lub bardziej stromy.
W technice klasycznej stosuje się smary, klistry, których nie używa się przy przygotowywaniu nart do biegu techniką łyżwową. Są to specyfiki, które mają spowodować tzw. trzymanie i w jego efekcie możliwość odbicia się z nogi i wymuszenia ruchu do przodu. Owo "trzymanie" z jednej strony musi być na tyle mocne, żeby np. w moim przypadku nie było konieczności uzupełniania tego odbicia kijem (którego przecież nie mam :) ), a zarazem na tyle dostosowane do rodzaju śniegu i warunków pogodowych, aby narty nie oblepiały się i uniemożliwiły właściwie ruch i poślizg. I oczywiście jakie, ile, jak nałożyć te wszystkie warstwy, żeby jednego razu były skuteczne na dystansie 1km a innym razem na dystansie 30km - tę magię zostawiam specjalistom :) - w naszym przypadku to trener jest zarazem magikiem :) Trenerze, ukłon! :)