Nazywam się Katarzyna Rogowiec. Urodziłam się w 1977 roku.

W 2003 r. na Mistrzostwach Świata zdobyłam trzy srebrne medale w biegach narciarskich na 10 km i 15 km,
oraz w sztafecie 3x2,5 km. W 2005 r. zdobyłam tytuł Mistrzyni Świata w biathlonie na 12, 5 km i v-ce mistrzyni na 7,5 km oraz 2 brązowe medale w biegach narciarskich.

W 2006 r. na Paraolimpiadzie w Turynie w biegach narciarskich na 15 km techniką klasyczną i na 5 km techniką dowolną zdobyłam złote medale.

W 2010 na Igrzyskach Paraolimpijskich w Vancouver wywalczyłam brązowy medal w biegu na 15km techniką łyżwową.

Mistrzostwa Świata w Khanty Mansiysku w kwietniu 2011 roku zaowocowały 6 medalami - złotym, czterema srebrnymi
i brązowym - zdobytymi zarówno w biegach jak i w biatlonie.

Sezon 2011/2012 zakończyłam zwycięstwem w Pucharze Świata w narciarstwie biegowym. Do Polski przywiozłam Kryształową Kulę. Puchar Świata biatlonowy zamknęłam na 2gim miejscu.

Urodziłam się w Rabce. Jako 3-letnie dziecko straciłam w wypadku rolniczym obie ręce. Ale to nie przeszkodziło mi nigdy w byciu samodzielną. Kiedy nauczycielka od prac ręcznych porozumiała się z moją mamą w sprawie "pewnych prac", które mama może wykonać za Kasię ("bo przecież serwetki bez rąk nie wyszyje") postanowiłam udowodnić, że jest inaczej - nauczyłam się szyć zębami. I tak już zostało. Nie mając rąk jestem w stanie dokonać więcej niż osoby pełnosprawne czekające na swoją szansę w życiu.

Ponieważ sama sprawdziłam, że prawie wszystko jest możliwe, postanowiłam szerzej o tym napisać na mojej stronie. Mam nadzieję, że doświadczenia i odczucia jakimi zamierzam się z Wami podzielić, pomogą w życiu nie tylko osobom niepełnosprawnym, ale staną się podstawą do zmian w życiu osób w pełni sprawnych, czekających biernie na swoją "jedyną szansę życiową". Ta jedyna szansa nie istnieje, jest ich wiele a nazywają się:

• praca
• wytrwałość
• systematyczność
• realne cele
• wiara, że po mimo stu niepowodzeń, to sto pierwsze podejści będzie w końcu udane
• radość z drobiazgów
• szacunek dla innych
• i uśmiech każdego dnia

W sumie to proste rzeczy, a z takich składa się nasze życie. Wystarczy je zatem dodawać do siebie i tego Wam życzę
z całego serca.